مشخصات تورچ جوشکاری جی بی مدل HZ-8392
گاز قابل استفاده MAPP/PROPANE
در فضای بسته استفاده نشود
قابلیت اتصال به پیکنیک با استفاده از تبدیل تورچ به پیکنیک
طول شیلنگ 5 فوت یا تقریبا 1.5 متر
دارای فندک بر روی دسته
دما تا 1300 درجه سانتیگراد
استفاده آسان در ارتفاع
سبک و کوچک
دارای فندک به روی دسته تورچ
قابل تنظیم شعله گاز
تا دمای 3600 فارنهایت با گاز BRAZING FUEL
تا دمای 2500 فارنهایت با گاز PROPANE FUE
ممکن است تا به حال برای همه تکنسینهای سیستم تهویه مطبوع پیش آمده باشد که به ناگاه در حین انجام کار نیاز به جوشکاری در قسمتی از کار باشد. در دستگاههای جوشکاری قدیمی شما میبایست یک سیلندر مخصوص گاز اکسیژن، یک سیلندر گاز متان، نازل یا تورچ و شیلنگ را همیشه به همراه خود داشته باشید. همین امر فضای زیادی را اشغال خواهد کرد. یکی از سختترین و طاقتفرساترین عملیاتها، کار در ارتفاع است که در چنین شرایطی کار واقعا دشوار است. این محصول (تورچ جوشکاری جی بی HZ-8392) موارد قید شده را بکلی برطرف میکند.
لحیم کاری چیست؟
در صنعت، لحیم کاری سخت، به روش اتصالی اطلاق میشود که در آن اجزایی که قرار است به یکدیگر متصل شوند، به دمای ذوب نخواهند رسید. بلکه عمل اصلی اتصال با کمک فلز پر کنندهای با دمای ذوب بالای 450 درجه سلسیوس انجام میشود. در نتیجه خاصیت موئینگی ایجاد خواهد شد. مابین این فلز و اجزای اتصال، عملیات انجام گرفته و لحیم کاری سخت صورت میگیرد.
نکات مهم در لحیم کاری
به این دلیل که دو عضو پایه که به آنها Base Metal نیز گفته میشود، به دمای ذوب نمیرسند، موضع اتصال همیشه دارای ترکیبی متفاوت با فلزات اصلی است.جهت ایجاد جاذبه حاصل از خاصیت موئینگی، باید تا حد امکان فاصله یا Gap مابین دو فلز اصلی کم باشد. همچنین جهت کسب بالاترین خواص مکانیکی و متالوژیکی از محل اتصال، باید این نقاط از زنگار و اکسیدها، چربی، رنگ و هر گونه کثیفی کاملا پاک شوند. این امر در هر سه روش اتصال جوشکاری، لحیم کاری سخت و نرم، از الزامات است. فرآیند در دمایی بسیار پایین تر از روش جوشکاری انجام میشود. این امر باعث خواهد شد حرارت ورودی به فلزات پایه بسیار کمتر بوده و موجبات ایجاد عیوب متالوژیکی مانند تغییر در اندازه دانههای ساختار فلزات و عیوب فیزیکی مانند اعوجاج را کمتر بوجود بیاورد. با این روش میتوان فلزات غیر همجنس را به راحتی به یکدیگر متصل کرد.
لحیم کاری نرم
لحیم کاری نرم به روشی اطلاق میشود که در آن مجددا عضوهای پایه به دمای ذوب در حین اتصال نمیرسند. ولی فلز پرکننده استفاده شده و جهت اجرای اتصال این عضو پر کننده به دمای ذوب خواهد رسید. اما در اینجا دمای ذوب فلز پر کننده پاییین تر از 450 درجه سلسیوس است و عمل متصل شدن اعضاء مجددا توسط خاصیت جذب موئینگی حاصل میشود